കണ്ണീരിന് നനവില് മരവിച്ച ഹൃദയതിനന്നു നീ,
പ്രണയമാം ജീവിത ചൂട് തന്നു.
വേദനയിലമരുന്ന സ്വപ്നങ്ങളൊക്കെയും
നിന്റെ സ്പര്ശനിമിഷത്തില് കരിഞ്ഞു തീര്ന്നു.
കനലില് ജ്വലിച്ചയെന് നിനവുകള്ക്കു ജീവനായ് ,
പുതു നിശ്വാസത്തിന് തണുപ്പ് നല്കി !
എന്താണു പ്രണയമെന്നാദ്യം പഠിപിച്ച ,
കാമുകിക്കിന്നു നീ പകരമായി!
എന്തിനെന്നറിയാതെ
പ്രണയിച്ചയെന്നെ നീ,
ഞാനാക്കി
മാറ്റിയോരമ്മയായി.
എങ്ങനെ
പ്രണയിക്കണമെന്നറിയാത്തൊരെന്നെയൊരു-
പ്രണയഗാനത്തിന്റെ
രാഗമാക്കി.
ഇന്നും നിലയ്ക്കാതെ
പെയ്യുന്ന പ്രണയമഴയില്
നനഞ്ഞു ഞാന് , കുതിര്ന്നു നിന്നു.
ഇനിയെന്തു
നല്ണമെന്നറിയാതെ നിന്നെനിക്കു നിന്
ജീവിതം മാത്രം
പകുതു നല്കി.
വീണ്ടുമെന്നില് തളിരിട്ട പൂക്കളില്, വണ്ടുകള് ,
ശ്രീ രാഗം മൂളുവാന് വെമ്പി നിന്നു.
അപ്പോ ആദ്യപ്രണയിനിയില് നിന്നു എങ്ങനെ പ്രണയിക്കണമെന്നു പഠിച്ചില്ല അല്ലേ ? ജീവിതയാത്രയില് പഠിച്ചതൊന്നും പൂര്ണ്ണമല്ലല്ലൊ! നടക്കട്ടെ..
മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂ